مؤسسه ی تحقیقات اجتماعی، که مکتب فرانکفورت از آن پدید آمد، در سال های اوایل جمهوری وایمار تأسیس گردید. دوران حکومت نازی را در تبعید سپری کرد و به صورت کانون مهم نظریه ی اجتماعی در دوران پس از جنگ درآمد. نخستین اعضای مکتب نظیر آدورنو، هورکهایمر و مارکوزه به تدوین و تکامل شکلی از نظریه ی مارکسیستی تحت عنوان «نظریه ی انتقادی» اقدام نمودند، که در مطالعه و بررسی مفاهیم و مقولاتی چون طبقه، سیاست، فرهنگ و ایدئولوژی بسیار مؤثر و نافذ واقع گردید. آثار اعضای جدیدتر و به ویژه هابرماس در سراسر اروپا و امریکای شمالی مورد توجه و استقبال گسترده ای قرار گرفته است.
کتاب تام باتامور ضمن نگاهی تازه و بحث برانگیز به نقش مکتب فرانکفورت در گسترش و تکامل جامعه شناسی نوین به بررسی و ارزیابی موضوعات و مقولات عدیده ای می پردازد که تا پیش از این در جای دیگری مورد بررسی قرار نگرفته بودند. وی غفلت از تاریخ و اقتصاد سیاسی توسط نظریه پردازان انتقادی را مورد بحث قرار داده و به بررسی رابطه ی مکتب فرانکفورت با جنبش های رادیکال دهه ی ???? و دوران حاضر می پردازد. تحلیل انتقادی باتامور از آرا و نظریات نویسندگان مکتب فرانکفورت از طریق ارزیابی آثار آنان و کشف رابطه ی نظریه ی انتقادی با دیگر اشکال تفکر جامعه شناختی، به ویژه پوزیتیویسم و مکتب ساختگرا، موجب قابل فهم شدن نقطه نظرات و دیدگاه های نویسندگان این مکتب گشته است.