نادر ابراهیمی برای من، معجزه قلم است. هر بار که کتابی را از او آغاز می‌کنم، سلولهایم از تک تک کلماتش، جمله‌های نابش و نگاه خاصش به مسائل لذت می‌برد. همیشه کتاب‌های نادر را یک‌نفس خوانده‌ام. برای من نادر یعنی خود خود ادبیات. ادبیات را با او شناختم وقتی در نوجوانی کتاب مردی در تبعید ابدی را از او خواندم و همچنان هر گاه احساس خستگی در خواندن داشته باشم، نادر دستم را می‌گیرد و بار دیگر روحم را غرق در کتابت خویش می‌کند.
این کتاب سه نمایشنامه از نادر است که ریتم و سرعت خوبی دارد. جزو کتب ویژه نویسنده نیست اما برخی نویسندگان، ضعیفشان، خوب نویسندگان دیگر است. پس بخوانید و لذت ببرید.