دره مردگان رونده
و در نهایت پایان مجموعه‌ی جذاب دشت پارسوا. از خوندن این مجموعه بسیار خرسند و راضی هستم و حتما به علاقه‌مندان به ژانر فانتزی پیشنهاد می‌کنم. اینکه در یک داستان فانتزی با فضا و اسامی ایرانی مواجه بشی خیلی جذابه. فضا سازی مجموعه خوبه و شخصیت پردازی در مورد شخصیت‌های اصلی بسیار مقبوله هرچند به نظرم می‌تونست تعداد بیشتری از شخصیت‌های کتاب رو وارد ماجراها کنه و بیشتر روشون مانور بده. قلم نویسنده یک حالت ابهام داره که برای من جالب بود یعنی همه چیز رو از الف تا ی شسته و رفته نمیذاره جلوت و مجبورت می‌کنه کمی عمیق تر به داستان فکر کنی. مشخصا نویسنده یک سری فلسفه و عقاید خودش رو هم وارد داستان کرده که توی ذوق نمیزنه و ظریف انجام شده اما نقطه‌ی ضعف مجموعه از نظر من پایانش بود، نه اینکه پایانش بد بود، سریع تموم شد، اینکه شش جلد کتاب رو بخونی و تمام قضیه توی بیست صفحه‌‌ی نهایی جمع بشه از نظر من یک ضعف بود. حتی جا داشت این جلد قبل از بیست سی صفحه‌ی آخر تموم بشه و در جلد هفتم با شرح و بسط بیشتر و جذاب‌تر و داستان‌گونه تر به پایان برسه. خیلی دلم میخواد یک کارگردان خارجی این مجموعه رو به صورت سه چهار فیلم سینمایی دنباله‌دار بسازه ترجیحاً با بازیگرای ایرانی!
        

          جلد آخر از مجموعه‌ی دشت پارسوآ 
ایده گرفتن از خانم رولینگ و فضاسازی ایرانی بسیار جذاب بود.
شاید بشه گفت این جلد بهترین جلد این مجموعه بود .
        

          سر فرصت میام و می نویسم.