در بازی بی نهایت کسب وکار، تنها کسانی برای مدتی طولانی دوام می آورند که با قوانین نامحدود بازی می کنند. آن ها کارهایی انجام می دهند که قادرشان می کند تا نوآورتر، منعطف تر و پایدارتر از رقبا باشند. داشتن طرز فکر محدود در یک بازی نامحدود می تواند فاجعه بار باشد. برای مثال در طی جنگ ویتنام، امریکا تقریبا تمام نبردها را پیروز شد و سربازان بسیار زیادی از دشمنش را نابود کرد، اما همچنان بازنده جنگ بود. معیارهایی که آن ها امتیازات و عملکردشان را می سنجیدند، در نهایت بی ارزش بود. ویتنام شمالی مایل بود هر سختی را تحمل کند و تا هر زمان که لازم باشد بجنگد تا امریکا را وادار به عقب نشینی کند. در آن جنگ، ویتنام شمالی، طرز فکر بازی بی نهایت داشت. «سایمون سینک» (نویسنده)، با ارائه  مثال های بسیار گسترده و متنوع، نشان می دهد که بازیکنان نامحدود، در هر حوزه ای، چطور رقبایشان را خسته و از میدان به در می کنند و چطور برای مدت زمان طولانی در بازی باقی می مانند و سازمان هایی بسیار قوی می سازند، آن قدر قوی که از پس هر طوفانی بر بیایند. رهبران بزرگ به طرز ماهرانه ای بازی بی نهایت را پیش می برند و خود را مشغول دستاوردهای کوتاه مدت نمی کنند.