همواره از مطالعه‌ی آثار تعدادی از بزرگان ادبیات فارسی، ترسیده‌ام. احمد محمود و هوشنگ گلشیری در زمره‌ی این افراد هستند. ترس از این‌که نکند هنوز به قدر کافی کتاب نخوانده باشم که لذت کافی و لازم را از آثار ایشان ببرم؟

به هر روی خواندن از  «هوشنگ گلشیری» را با جبه‌خانه شروع کردم و همین مجموعه‌ی حاوی ۴ داستان، کافی است برای فهمیدن این نکته که هوشنگ گلشیری را باید خواند.

کتابی که من مطالعه‌اش کردم چاپ سال ۱۳۸۴ نشر نیلوفر است که حاوی یک یادداشت از نویسنده در رابطه با مجموعه‌ی حاضر و ۴ داستان با عنوان‌های:
جبه‌خانه
به خدا من فاحشه نیستم
بختک
سبز مثل طوطی، سیاه مثل کلاغ
می‌باشد.