داستان کتاب و روایتش ساده‌اس، الیزه پیرزنیه که از همه‌چی میترسه و خودش رو تو خونه حبس کرده، یه اتفاق باعث میشه از این تنهایی دربیاد. اگر از کولاژ خوشتون میاد حتما از تصویرهای این کتاب کیف می‌کنید.
        

          کتاب، تصویرگری بسیار جذابی دارد و هر چقدر داستان جلو می‌رود تصویرها از حالت بی‌روح و سرد به حالت رنگی و شاد تغییر می‌کنند. یک مهمان سرزده، زندگی بی‌روح و یکنواخت پیرزن را تبدیل به یک زندگی امیدبخش می‌کند.
تصاویر پر از کشف و احساس هستند اما به نظرم مخاطب داستان بزرگسال بوده است چرا که پیام داستان کودکانه نیست. شبیه داستان "رز به دیدن آقای وینترگارتن می‌رود" ولی به جای این که از نگاه کودک باشد، از نگاه بزرگسال است.
        

          تصویرسازی درجه یک، داستان بدیع و شخصی و آنتیه دام بی‌مانند.