کتاب «شفایافتگان» داستان 40‌نفر از شفایافتگان در حرم امام رضا(ع) است. نویسنده، ابتدا در مقدمه کتاب‌ دلایل‌ شیعه در باب توسل و شفاعت را بیان کرده و به شبهات وارده از دیدگاه کلامی پاسخ می‌دهد. افراد شفا یافته از نقاط مختلف کشور هستند و البته یکی از حکایات نیز مربوط به یک مسیحی است که با عنایت امام هشتم، اسم خود را به «رضا» تغییر داده است. داستان‌های شفا یافتگان در قالب حکایات نسبتاً ادبی بیان‌شده‌اند. این ماجراها همگی مستند بوده و مدارک آن، در آستان قدس رضوی موجود است. چنین کتاب‌هایی و البته ساخت مستندها از این اتفاقات، پاسخ محکمی بر بطلان ادعای وهابیت است که با هجمۀ گسترده‌ خود درصدد تضعیف اعتقادات شیعیان هستند و مدام بر طبل شرک شیعیان به بهانۀ‌ توسلشان به اولیای دین می‌کوبند؛ و البته نقل این وقایع باعث افزایش عشق و محبت مردم نسبت به امام رئوف شیعیان است.  
        

          بسم الله الرحمن الرحیم ؛

امتیازم به محتوا نیست که به نوع روایت است شاید توقع من بی جا باشد چرا که کتاب یک مستند نوشته شده است نمی دانم این گونه کتاب ها رو چگونه باید سنجید؟
به هر حال این از نوع روایت.
از محتوا که بخوام بنویسم دلم پر میکشد و جایی بین سقاخانه و پنجره فولاد جای می گیرد من از امامی می گویم که ضامن است!
ضامن تا قیام قیامت..ضامن خدا در زمین ،ضامن دنیا و دین!
بنابراین این ذکر مدام است که ای ضامن آهو ضامنم شو:)
نه از روی دستور نه ما که هیچ هستیم را خدای نکرده چه به دستور 
از روی بیچارگی و بی پناهی..
که لحظه لحظه های بی پناهی را التجایی جز او ندیدم:)
هر روایت شفا انگار چیزی است که بین تو و یار رابط می شود و اشک را بی صدا و گاهی بلند بلند مهمان صورتت میکند..
گاهی با خود فکر میکنم ایران اگر امام رضا نداشت چه میشد ؟نمیخواهم حتی جوابی به آن بدهم.
پ.ن: اگر این روایات از زبان صابر خراسانی باشد دیگه همه چی تموم میشه.