یادداشت •/غین عین/•

        بسم الله الرحمن الرحیم ؛

امتیازم به محتوا نیست که به نوع روایت است شاید توقع من بی جا باشد چرا که کتاب یک مستند نوشته شده است نمی دانم این گونه کتاب ها رو چگونه باید سنجید؟
به هر حال این از نوع روایت.
از محتوا که بخوام بنویسم دلم پر میکشد و جایی بین سقاخانه و پنجره فولاد جای می گیرد من از امامی می گویم که ضامن است!
ضامن تا قیام قیامت..ضامن خدا در زمین ،ضامن دنیا و دین!
بنابراین این ذکر مدام است که ای ضامن آهو ضامنم شو:)
نه از روی دستور نه ما که هیچ هستیم را خدای نکرده چه به دستور 
از روی بیچارگی و بی پناهی..
که لحظه لحظه های بی پناهی را التجایی جز او ندیدم:)
هر روایت شفا انگار چیزی است که بین تو و یار رابط می شود و اشک را بی صدا و گاهی بلند بلند مهمان صورتت میکند..
گاهی با خود فکر میکنم ایران اگر امام رضا نداشت چه میشد ؟نمیخواهم حتی جوابی به آن بدهم.
پ.ن: اگر این روایات از زبان صابر خراسانی باشد دیگه همه چی تموم میشه.