وقتی می‌فهمی که "زیرکی" یعنی بودنِ خودت، نه بازی کردن با نقش‌ها...
زنان زیرک از شری آرگو دقیقاً همون کتابیه که فکر می‌کنی فقط یه بار بخونی کافیه—اما نه، باید برگردی، دوباره نگاهش کنی، یه گوشه‌ش رو علامت بزنی، و یه جمله‌ش رو برای همیشه توی ذهنت حک کنی.

برای من، این کتاب یه جور یادآوری بود. یادآوری اینکه «زن بودن» یعنی کامل بودن، قوی بودن، خواستن، نه ناز کشیدن برای تأیید.
این کتاب فقط درباره‌ی روابط عاطفی نیست—درباره‌ی احترامه، مرزه، دوست داشتنِ خودته...
و راستش، فکر می‌کنم *هر خانمی باید این کتاب رو بخونه*. نه برای تغییر، بلکه برای پیدا کردن اون چیزی که شاید فراموش کرده: خودِ واقعی‌ش.

تو هر فصلش، حس می‌کنی داری با یه دوست صمیمی حرف می‌زنی؛ دوستی که نمی‌خواد بهت دلداری بده، می‌خواد بیدارت کنه.

یه قسمت از کتاب، بدون اسپویل:
«مردها عاشق زنانی می‌شن که برای خودشون حد و مرز دارن. نه زن‌هایی که درِ قلب و زندگیشون رو به‌روی اولین لبخند باز می‌کنن. زنی که از خودش مراقبت می‌کنه، مرد رو به چالش می‌کشه و اون وقت، تازه احترام هم به‌دست میاره.»

هر بار که توی رفتارام، حرف‌هام یا حتی انتخاب‌هام تردید کردم، یه تیکه از این کتاب تو ذهنم اومد که بهم گفت: «یادت نره کی هستی. یادت نره که تو قرار نیست برای بودن، کسی رو قانع کنی.»

زنان زیرک فقط یه کتاب نیست. یه تلنگره. یه بیداریه. و یه عشق ورزیدن دوباره به زنیه که هر روز تو آینه نگاهش می‌کنی.
اگر زن هستی، این کتاب برای توئه—برای همون لحظه‌هایی که یادت می‌ره قوی، باارزش و زیرک بودن چطور بود.