جزئیات فعالیت

      داستان جنگ بوسنی به طور خلاصه: 

این جنگ در فاصله سال‌های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۵ به وقوع پیوست. پس از فروپاشی یوگوسلاوی، بوسنی به عنوان جزئی از یوگوسلاوی یکی از کشورهایی بود که مستقل شده بود. اما صربستان برای اینکه تبدیل به صربستان بزرگ شود و با توجه به اینکه در بوسنی، نژادی از صرب‌ها حضور داشتند، اقدام حمله به بوسنی کرد. در این میان سازمان ملل به بهانه اینکه هرچه اسلحه بیشتر باشد کشتار نیز بیشتر است به بوسنی سلاح نداد. از طرف دیگر ارتش بزرگ یوگسلاوی به صرب‌ها رسیده بود اما بوسنیایی‌ها از جنگ چیزی نمی‌دانستند.
وحشتناک‌ترین قسمت این جنگ، تجاوزهایش است. صرب‌ها برای اینکه نسلی از خود باقی بگذارند، مردان مسلمان بوسنی را کشتند و با تجاوز به زنانشان نسلی صرب را به وجود آوردند. مناطقی در بوسنی به عنوان منطقه امن توسط سازمان ملل اعلام شده بود. سربرنیتسا یکی از این مناطق بود. مردها در این شهر مجبور به تحویل سلاح بودند، چرا که قرار بود تحت حفاظت نیروهای سازمان ملل باشند. در زمانی که شهر مملو از جمعیت بود، صرب‌ها آن را محاصره کردند و نیروهای هلندی که از جانب سازمان ملل آمده بودند، در ازای سالم ماندن جان نیروهایشان، شهر را به صرب‌ها تسلیم کردند. در این تصرف، ابتدا، مردها از زن‌ها تفکیک شدند، سپس زن‌ها و بچه‌ها را از شهر خارج کردند. همچنین مردان را به بهانه بازجویی و اینکه دستشان به خون فرد صربی آغشته نباشد، نگه داشتند‌. عده‌ای از مردان که بوی مرگ را استشمام کردند، فرار کردند و در جاده جنگلی به نام جاده نجاتی که بعدها معروف به جاده مرگ شد، گریختند. مردهای دیگر شهر به سمت کارخانه باطری سازی رفته و در آنجا قتل عام شدند. طبق آمار جهانی در سه روز، در شهر سربنیتسا بیش از ۸۰۰۰ نفر به قتل رسیدند. به همین مناسبت از سال ۲۰۰۵، مراسم پیاده‌روی مارش میرا، که به معنای پیاده‌روی صلح است، در روزهای هشتم، نهم و دهم جولای برگزار می‌شود. شرکت کنندگان، در مسیر حدود ۱۱۰ کیلومتر بر خلاف جاده مرگ پیاده‌روی می‌کنند.