یادداشت‌های طیبه اژه ای (190)

            کتاب مجموعه نقاشی‌های حاصل یک پروژه شهرداری اصفهانه. یک کاغذ آچهار که روی اون یه لبخند مثل لبخندی که روی جلد دیدین داره به بچه‌ها دادن و ازشون خواستن مادرشون رو نقاشی کنن. مجموعه‌ی بانمکیه. اما دو امتیاز کم کردم چون بخشی از نقاشی‌ها رو جدا کرده بعنوان نقاشی بچه‌هایی که حتما با مامانشون رابطه‌شون خوب نبود که اینجوری کشیدن، نمونه‌اش هم همین نقاشی روی جلده. بهتر این بود که چنین تفسیری غیرتخصصی‌ای رو روی نقاشی‌ها انجام نمیدادن و کارها رو خام منتشر میکردن.
          

            امتیاز دادن به کتاب سخته، یک طرف کار تصویرسازی‌های بی‌نظیر راشین خیریه است، یک طرف کار داستان احمدرضا احمدی که من رو جذب نکرد. اوج و فرودی توی داستان نبود، خواب پسرک با بقیه داستان پیوند نخورده یا من متوجه پیوندش نشدم، و گره‌گشایی آخر داستان هم خوب از کار درنیومده
جدای از اینها فونت کتاب بسیااار ناخواناست و چشم رو اذیت میکنه
          

            از اون کتابهایی که باید آروم آروم بخونیدش و کم کم تمرینش کنید. در جمعی که کتاب رو خوندیم، برای هر فصل حداقل دو هفته وقت میگذاشتیم. نکاتی که گفته شده زیادن، بعضی نکته‌ها چندین بار تکرار شدن، مثال‌ها فراوانن، در بعضی تصاویر جملات و عناوین اشتباه چیده شدن ولی در کل متن و ترجمه روان و خوش‌خوانه.
          

            این کتاب رو امسال به بچه‌های زیادی عیدی دادم و همه خیلی دوستش داشتن.. ترجمه‌ی عالی، تصویرگری محشر، داستان خنده‌دار و البته عجیب غریب

اطلاعات کتاب در به‌خوان درست وارد نشدن و عکس هم بی‌کیفیته. با تشکر از کتابدارانی که رسیدگی میکنن 😊
          

            یک کتاب بسیار تلخ و تاریک، با خشونت‌هایی که مدام تکرار میشن. درباره‌ی فقر و کودکی. اول فکر کردم مخاطب کتاب کودک است و داشتم سکته میکردم که چطور همچین اثری برای کودک تولید شده، بعد دیدم ابتدای کتاب گروه مخاطب رو نوشته "اولیای تربیتی"

امروز سر کلاس وقتی خانم حاجی نصرالله داشت در مورد جزئیات این کتاب توضیح میداد فهمیدم چقدددر انتقال این حس تلخی و تاریکی هنرمندانه بوده و اصلا هنر قلم نویسنده بود که انقدر منو اذیت کرد. همچنان بنظرم مناسب کودک نیست اما اگر با کودک سروکار دارید توصیه میکنم بخونیدش.
          

            کتاب مجموعه‌ای از پانزده حکایتِ یک یا دو پاراگرافی است. طرح بحث هر حکایت حول محور یه مفهوم خاص نوشته شده، مثلا زیبایی، دوستی، قدرت و ... جذاب‌ترین بخش هر طرح بحث مجموعه‌ای از ضرب‌المثل‌هاست که نویسنده درباره‌ی اون مفهوم خاص جمع‌آوری کرده و از معلم خواسته معنا و مقصود ضرب‌المثل‌ها رو به بحث بگذاره. دو اشکال اصلی رو می‌شه به کتاب وارد کرد، یکی اینکه در انتهای هر حکایت یک جمله به عنوان «پیام اخلاقی داستان!» آورده که این کاملاً به ذهن جهت میده و مغایر اصول برنامه‌ی فلسفه برای کودکان‌ه و دوم اینکه از هر حکایت فقط یک مفهوم رو استخراج کرده و به مفاهیم دیگه‌ای که در همون حکایت قابل بحث بودن توجهی نکرده
نویسنده مقدمه‌ای هم برای معلم‌ها نوشته که شامل مجموعه‌ی خوبی از نکات اجرایی برای اداره‌‌ی کلاس و پیش بردن بحثه، همه‌ی کتاب یه طرف، این مقدمه هم یه طرف.. خواندنش توصیه می‌شود! ;)