یادداشت‌های مهدی فیروزان (7)

            کتاب یه جمله محوری داشت ولی هزاران محور شناور دیگه .
داستان و فرم اولش اذیت کننده آخرش بی نظیر 
از بهترین کتابهایی که خوندم .
اونقدر دوستش داشتم که فقط به افراد خاصی هدیه میدم .
          

            کتاب خوبی بود.
من صوتیش رو گوش دادم.
لحظات خوبی رو برام ساخت 
کتاب برای کسایی که کتاب دوست هستن و کتاب زیاد میخونن 
و کسایی که اخیرا عزیزی رو از دست دادن توصیه میشه
          

            یجور هایی ادامه داستان کوری هستش.
به خوبی کوری نیست.
ولی گاها دقیقا یک اتوپیا رو توصیف میکنه. بر عکس کوری
حس خوبی از کتاب گرفتم.
اگه کوری رو خوندید در ادامش هم اینو بخونید.
دقیقا مثل آخر کوری آخر اینم نفهمیدم چی شد!
          

            داستانی هایی در موضوعات مختلف که همه یک‌ جوری به مرگ‌ ربط پیدا می کردن و باعث می شدن جاری بودن مرگ توی لحظه لحظه زندگی مون رو حس کنیم و به فکر فرو بریم 

گاها توصیفات و تصویر سازی های خیلی خوبی هم داشت 
نسخه صوتیش هم گویندگی خوبی داره