یادداشت‌های Zeinab Amighi (7)

            «مهاجر سرزمین آفتاب»  داستان خانم کونیکو یامامورا  است  دختر ژاپنی که  همسر یک تاجر ایرانی  به نام اسدالله بابایی شد.  تاجری که فقط کالا تجارت نمی‌کرد بلکه تجارت اصلیش جمع کردن حسنه و ثواب و صادر کردنش به  سرای آخرت بود. همین آقا بود که توانست روح کونیکو را با حقیقت اسلام آشنا کند. 

 خانم بابایی  از اول انقلاب  تا آخر عمرشان  همراه و یاور انقلاب بودند و نه نتها فرزند آخرشان محمد را تقدیم به اسلام و انقلاب کردند بلکه تمام زندگیشان وقف این راه بود. 

روحشون قرین رحمت الهی🤲🏻
          

            اگر بخواهم صادقانه در مورد روی «ماه خداوند را ببوس» چیزی بگم،  باید بگم که  گرهی که از اول داستان  تا آخر داستان مطرح شده بود در نهایت  برای من باز نشد. چرا که فکر می‌کنم  نویسنده می‌تونست به جای این همه شعار  وجود خدارو  به تصویر بکشه و بعد ثابت کنه .   
ولی اگر بخوام در مورد نثر و قلم آقای مستور بگم.  باید بگم یکی از فوق العاده ترین نوشته هایی بود که خوندم.  چرا که کاملا با ظرافت نوشته شده بود. و به همه پیشنهاد میدم خوندنش رو از دست ندن... 
          

            بعد از خوندن داستان های کوتاه اُهنری  و چخوف  این اولین داستان کوتاه ایرانی بودکه می‌خوندم. با گیله مرد بیشتر از بقیه داستان هاش مسافر جنگل های رشت شدم و از صحنه پردازیش لذت بردم.  داستان های کتاب گیله مرد داستان های رئالیسم اجتماعی هستند که  حول محور ظلم، فساد، ناعدالتی اجتماعی و جایگاه زن  در ایران قدیم صحبت میکنه.  نکته جالبی که میشه از کتاب گیله مرد برداشت کرد این بود که توی چنتا از داستان ها  نویسنده از دغدغه های یه پدر برای  فرزند دخترش نوشته بود که چقدر در جامعه ایران قدیم مورد تبعیض جنسیتی  قرار میگرفتند و قربانی اشتباهات والدین و اطرافیانشون می‌شدن. 
نکته  جالب توجه دیگه که داشت این بود که توصیفات فوق العاده زیبا‌،به اندازه و به جایی داشت.  که هرجایی نمی‌شد مشابهش رو پیدا کرد. 
          

            دیشب با اشک کتاب خدا حافظ سالار و تموم کردم 
خدا حافظ سالار قصه مردیه که به اندازه تمام عمرش به اسلام و انقلاب اسلامی خدمت کرد.سردار شهید حاج حسین همدانی.
مردی که اگه تمام قلم ها شبانه روز از رشادت ها و خدماتش بنویسن بازم برای بیانش عاجز میمونن.
مردی که از تمام دنیا هیچ چیز جز شهادت نمی‌خواست....