یادداشت راضیه بابایی

        
آخرین صفحه کتاب الکترونیکی را که تمام کردم حالم خوب بود.با یک لبخند محو که خطاب به نویسنده گفتم《به این می گویند یک نگاه نو و خلاقانه و هنری به موضوع》
نفسم را بیرون دادم.قبل از شروع کتاب از اسم روی جلد بر می آمد که کتابی دم دستی باشد.فقط یک حسرت برایت بگذارد که حیف عمر، پای کتاب حرام شد.
اما خوشحالم که اینطور نبود. یکی از نمونه های خوب تلفیق تاریخ و داستان.از آن هایی که نویسنده سواد نوشتن داشته است و ناگهان یک روز صبح احساس تعهد نکرده که باید کاری کند!

در این کتاب سوژه تکراری و بارها شنیده شده،به شکلی نو روایت شده است.سبک نوشتن چنان تعلیق دارد که تا پایان اپیزود اول نمی فهمیم دقیقا شروع کتاب چه ربطی به دنباله اش دارد.از اپیزود دوم به بعد لذت کشف روند داستان ، مشعوفتان می کند و دیگر تا آخر تخته گاز می روید.
البته نویسنده آنقدر هنر داشته که تعلیق اصلی دختر مو شرابی را تا آخر کتاب ببرد.
لحن و زبان خوب و درخشان نویسنده کاری می کند که مدام حس می کنی هر تکه را باید به عنوان بریده کتاب جایی ذخیره کنی.
دلت نمی آید از کنار جملات گیرای کتاب بگذری.
تسلط نویسنده به بافت فرهنگی قاجار و پهلوی به وضوح مشخص است.
آنقدر که اگر به دنبال کتابی برای یاد گرفتن نوع واژه های مخصوص هر زمان هستید،به کارتان می آید.
بیشتر از این نمی توانم شرح دهم .چون ممکن است با افشای روند کتاب از لذت مطالعه شما کم شود.
داستان در مورد زنان و نقش آنها در تاریخ معاصر ایران است و نقش مثبت و گاهی منفی آنها را به رشته تحریر می کشد.

کتاب مناسب بزرگسال

پ.ن:بنا بر یک سری ملاحظات اگر تمایل دارید نوجوان کتاب را بخواند، چشم و گوش بسته نباشد لطفا.

#تاریخ_معاصر
#نقش_زن_در_تاریخ
#نقش_استعمار