یادداشت روژان صادقی

        ۲.۵/۵

دیگه شخصیت خودم رو به عنوان خواننده خوب می‌شناسم و راستش برای سلیقه‌ی من زیادی پراکنده و به همراه ارجاعات زیاد بود. گاها دوست داشتم دست والریا رو بگیرم و بگم متوجه کتاب‌هایی که خوندی و آدم‌هایی که تو رو تحت‌تاثیر قرار دادند هستم، اما می‌شه یکم خودت برام حرف بزنی؟

قطعا اون چیزی که من از شهر و من از پرسه‌زنی می‌خواستم نبود اما می‌دونم برای عده‌ی زیادی می‌تونه خواستنی، پرکشش و درگیرکننده باشه.