یادداشت محمدامین اکبری
1400/11/27
3.7
6
به نام او
بسیار سفر باید...
آلن دوباتن را به تازگی کشف کرده‌ام، نویسنده-فیلسوفی که نه فیلسوف بودنش مزاحم نویسندگیش می‌شود و نه مهارت نویسندگیش سبب می‌شود از بازگو کردن مباحث فلسفیش صرف نظر کند
فلسفه‌ی دوباتن یک فلسفه همگانی و کاربردی‌ست و در جزء جزء زندگی آدم‌های معمولی جامعه کاربرد دارد و به نظر من این خود امتیاز بزرگیست.
اولین کتابی که آلن دوباتن خواندم کتاب تسلی بخشیهای فلسفه بود که کتاب بسیار خوبی بود دوباتن در آن کتاب با مطرح کردن شش مشکل بزرگ که باعث ایجاد اختلال روحی و روانی در هر فرد می‌شود سعی دارد با فلسفه و به کمک شش فیلسوف بزرگ تاریخ شش راهکار تسلی بخش ارائه دهد که از قضا این راه‌کارها بسیار کاربردی و قابل اجرا است
اما دومین کتاب که بسیار برایم دلچسب بود کتاب هنر سیر و سفر بود که کتابی بسیار خواندنی و لذتبخش است. دوباتن در این کتاب با محوریت قرار دادن چهار عنصر مرتبط با سفر: (عزیمت، انگیزه‌ها، منظره و هنر) به روایت هشت سفرنامه خود به اقصا نقاط جهان می‌پردازد و به فراخور موضوع آثار یک نویسنده یا هنرمند را مورد بررسی قرار می‌دهد. مثلا در بخشِ هنر و در بابِ هنر دیده گشا دوباتن در مورد سفر خود به پرووانس می‌نویسد و از زاویه دید ونسان ونگوگ به موضوع می‌نگرد.
قسمتهایی از کتاب:
《زندگی بیمارستانی است که در آن هر بیمار آرزوی جایگزین کردن تختش را دارد. این یکی می‌خواهد جلوی رادیاتور رنج بکشد و آن دیگری تصور می‌کند اگر کنار پنجره باشد سریع‌تر بهبود می‌یابد.》
《از میان تمام وسایل نقلیه مسافرتی، قطار احتمالا بهترین مددکار اندیشیدن است: مناظر بیرون به هیچ‌وجه یکنواختی بالقوه مناظر بیرون کشتی یا هواپیما را ندارد، سرعتش به حدی است که مجال درگیر شدن به آدم نمی‌دهد در عین حال چنان کند است که چیزها را تشخیص می‌دهی.》
《در زندگی انسان لحظات اندکی به اندازه دقایقی که هواپیمایی به آسمان اوج می‌گیرد، رهایی بخش است》
《آنچه ما در خارج غریب منظره می‌یابیم احتمالا همان چیزی است که د کشور خودمان تشنه‌اش هستیم.》
《و تا زمانی که در جستجوی زیبایی سفر می‌کنیم آثار هنری می‌توانند به اشکال گوناگون در یافتن مقصدمان موثر باشند.》
《آنچه ونگوگ را از دیگر نقاشان پرووانسی شاخص می‌کرد انتخابش از چیزهایی بود که احساس می‌کرد اهمیت دارند.》
《در برخورد با زیبایی از حاکم‌ترین تمایلات ناگهانی، میل دستیابی به آن است: که آن را مالک شویم... لیکن زیبایی فرار است، اغلب در مکان‌هایی یافت می‌شود که ممکن است هرگز به آن برنگردیم... دوربین عکاسی یک راه حل است عکاسی می‌تواند میل به مالکیت ناشی از زیبایی مکانی را ارضا کند؛ هیجان از دست دادن صحنه‌ای باارزش با هر کلیک عدسی می‌تواند کاهش یابد.》
《در جهان همیشه بیش از آنچه انسان‌ها قادر به دیدن هستند دیدنی وجود دارد.》
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.