یادداشت آتنا ثنائی فرد
اگه وقت زیادی رو توی گوشیتون میگذرونید و از این بابت ناراحتاید و حس میکنید نمیتونید جلوی مدام چک کردنتون رو بگیرید، خوندن این کتاب شاید بتونه براتون مفید واقع بشه. این کتاب رو تابهحال سهبار خوندهم. و اگه کسی بپرسه که «آیا خوندن این کتاب واقعاً تأثیری هم داشته؟» باید بگم که بعد از سهبار خوندنش، بله. تأثیرش هم این بوده که نسبت به قبل میتونم با آگاهی و کنترل «بیشتری» توی اینترنت وقت بگذرونم. اما آیا این به این معنیه که کاملاً و همیشه از عملکرد خودم راضیام؟ مشخصاً نه. این کتاب دو بخش اصلی داره. بخش اولش در مورد فلسفهی مینیمالیسم دیجیتال توضیح میده. خلاصهای از تاریخچهی به وجود اومدن شبکههای اجتماعی رو میگه، اینکه توی هر برههی زمانی چه تأثیری توی زندگی مردم داشته، اینکه دنیای دیجیتال احتمالاً چقدر میتونه به زندگیمون آسیب وارد کنه، مینیمالیسم چیه و دیجیتال چه اصولی داره و... و بخش دوم هم در مورد «برنامهی پاکسازی دیجیتال» صحبت میکنه و تمرینهای مختلفی رو پیشنهاد میده. بهنظر میرسه که مطالب کتاب عمدتاً بر پایهی پژوهشها و منابع معتبره و کمتر جایی از کتاب رو میبینید که نویسنده مستقیماً نظر خودش رو تحمیل کرده باشه. هر دو بخش کتاب برای من به نوعی جالب بودن و اطلاعات جدید و قابل توجهی از این کتاب یاد گرفتم و خوندنش رو پیشنهاد میکنم. =) پینوشت: ترجمهی نشر میلکان هم علیرغم اینکه از ترجمهی نشر نوین ظاهراً ضعیفتره، اما بازم قابل قبوله و من مشکلی باهاش نداشتم.
15
(0/1000)
نظرات
راستش سخته که بخوام صرفاً یه سری راهحل رو نام ببرم. چون این کتاب هدفش بیشتر اینه که اول از هر چیز، آگاهیمون رو نسبت به چیزی که داریم وقت زیادی براش میذاریم، بالا ببره. اینکه احتمالاً چهطور تأثیراتی روی ابعاد مختلف زندگیمون (روابط اجتماعی، سلامت روان، اوقات فراغت، و غیره) میذاره. اینکه آیا افراد دیگهای هستن که به شدت وابسته به دنیای دیجیتال بوده باشن و الان تونسته باشن که تعدیلش کنن؛ اگه آره چرا؟ و چه چیزهاییه که ما رو در برابر اعتیاد به دنیای دیجیتال آسیبپذیر میکنه؟ و... خلاصه اینکه مهمتر از همه، ایجاد این بینش جدیده. و راهحلهایی که در انتهای کتاب میگه هم براساس مطالب پیشین کتابه. برای همین هم بهنظرم حتماً باید کتاب کامل خونده شه وگرنه استفاده از راهحلهای پیشنهادیش خیلی هم مفید نباشه احتمالاً.
1
اما بهطور خیلی کلی، راهحلِ نهایی کتاب اینه که طی یک دورهی سی روزه همهی فعالیتهای «غیرحیاتی» دیجیتال (یعنی فعالیتهایی که انجام ندادنشون به زندگیمون لطمهی بزرگی نمیزنه)، رو حذف کنیم یا به شدت کاهش بدیم که نویسنده اسمش رو گذاشته «برنامهی پاکسازی دیجیتال». و طی این سی روز کمکم مجبور میشیم که جایگزینهای دیگهای رو برای گوشیمون پیدا کنیم. و جدای از اینها، وقتی سی روز تموم شد و دوباره برگشتیم، به این درک میرسیم که بیشترِ فعالیتهای آنلاینمون اصلاً لازم نبوده و فقط برحسب عادت انجامشون میدادیم. بعد از این دوره متوجه میشیم که دقیقاً کدوم فعالیتهای آنلاین هستن که برامون ارزشمندترن و فقط همونها رو به دقت انتخاب میکنیم و نگهشون میداریم. مثلاً عوض اینکه بیستتا کانال تلگرامی که قبلاً داشتیم، الان فقط سه تاشون رو نگه میداریم. یا اینستا رو از روی گوشیمون پاک میکنیم و فقط هفتهای یک یا دو بار از طریق لپتاپ یا کامپیوتر چکش میکنیم و... و کلاً یه زندگیِ دیجیتال مینیمالیستی رو در پیش میگیریم.
1
علی
1402/08/29
0