دو سال بود که می خواستم کتاب را تهیه کنم و بخوانم ؛ اما مردد بودم.
سرانجام کتاب را خریدم و با سرعت باور نکردنی ای آن را خواندم.
رمان از زبان دو راوی بیان می شود که این خود بر جذابیت ماجرا می افزاید ، یعنی یک جورایی کتاب را هم زنانه پسند می کند هم مردانه پسند.....
قصه تا آخر قابل حدس نخواهد بود و نویسنده همیشه شگفتانه ای برای مخاطب در نظر گرفته است ، آنجایی که با خودت می گویی دیگر قصه لو رفت میبینی که زهی خیال باطل تازه اول ماجراست و همین شما را ترغیب می کند که کتاب را زمین نگذارید و مدتی ارتباط تان را با جهان پیرامون خود قطع کنید و به دنیای قصه بروید.
اواسط ماجرا تکه هایی آمده است که پایان خوش را نشان می دهد که بسیار شیرین است اما این تنها پایان کار نیست و پایان این ماجرا به آغاز ختم می شود.......
تقریبا تمامیه مطالب و اجزا و قسمت های داستان بهم میخورد و این نشان می دهد که نویسنده وقت زیادی گذاشته است و از نظر یک مخاطب می توانم بگویم که به هدفش هم رسیده است.
رمانی بود که گاهی مرا به سقاخانه و پنجره فولاد میبرد و گاهی به فضای دانشگاهی و گاهی هم شور و شوق جوانی؛ اما برای من نوجوان سوال بود که آیا واقعا فضای دانشگاه ها و اردو های دانشجویی اینطوری است و دوست داشتم که بدونم چقدر از این ماجرا ها نزدیک به واقعیت است.
نکته ای دیگر که در این کتاب به چشم میخورد اصطلاحاتی بود که در متن داستان آورده شده بود، من تعدادی شان را به یاد داشتم مثل کندی کراش و... اما ممکن است مخاطبی که در فضای آن قرار نگرفته است نتواند با این اصطلاحات انس بگیرد و برایش تا شناخته باشند.
از لحاظ ظاهری ؛ اسم و طرح جلد کتاب به خوبی متعلق به داستان بود. اگر چاپ های جدید تر کتاب با کاغذ های سنگی چاپ شوند که بسیار سبک هستند و رنگ شان به زردی می خورد ، مطالعه را بسیار آسان تر می کند.
از آن کتاب هایی بود که از خواندش لذت می‌بردم و مطمئنم بار های زیادی خواهم خواندش......