کتاب سفر به گرای ۲۷۰ درجه، یک داستان است.
داستانی که یک نوجوان دبیرستانی دقیقا از دید چشم های خودش روایت می‌کند. 
در حین خواندن کتاب، چیزی غیر از تصاویری که ناصر می‌بیند، نمی‌بینید. شما می‌نشینید جای چشم‌های ناصر، به جبهه می‌روید، در عملیات شرکت می‌کنید و برمی‌گردید. نه به احساساتش راه پیدا می‌کنید و نه به چیزهایی که در مغزش می‌گذرد. فقط هرچه را که خود او بخواهد، تجربه می‌کنید.


کتاب از کلیشه‌های دفاع مقدس فاصله گرفته و تمام تلاشش را کرده که جنگ تحمیلی را از زاویه‌ای که تا به‌حال ندیده‌ایم روایت کند. 
این تلاش برای نگاهی نو، بعضی از قسمت‌های کتاب را به سمت حال و هوای کتاب‌های ضدجنگ می‌برد.

از نظر فرم، کتاب تصویرسازی‌های عالی بسیار داشت. و از حق نگذریم، زبان روان و ساده‌اش جزء ویژگی‌های مثبت این کتاب به شمار می‌رود؛ که در بعضی قسمت‌ها استفاده از کلمات ناآشنا و غیرداستانی کمی از این سادگی کم می‌کرد.


اگر دوست دارید زاویه دیدتان را  نسبت به دفاع مقدس تغییر دهید، توصیه می‌کنم کتاب را بخوانید.