یادداشت محدثه سلمانی

        نوشتن یادداشت روی کتاب های امام موسی صدر برای من کار خیلی سختیه. شاید به خاطر اینکه خیلی امام رو دوست دارم یا شاید چون پیش حرف های امام چیزی ندارم که بگم.
حرف های امام موسی صدر خود اسلامه، ساده و محکم در اندیشه و مشکل در عمل.
بین همه کتاب های امام موسی صدر زن و چالش های جامعه رو از همه بیشتر دوست دارم. من، دختری که می خواد هم مثل زن های این دوره و زمونه شاغل باشه، هم می خواد مثل همه زن های تاریخ مادر و همسر و دختر باشه و هم می خواد از پس قرن ها فاصله  خودش رو با سنجه حضرت زهرا و حضرت زینب و حضرت مریم و آسیه و ام  سلمه بسنجه، توی دنیای امروز گیجم. امام موسی صدر توی این کتاب زن بودنی رو نشون می دن که توش همه عطش های روحی یک زن سیراب می شن. توی نگاه امام موسی صدر نقش زن توی خانواده هست، اهمیت موفقیت های فردی هم  هست و حتی مبارز بودن زن هم هست.
خیلی بیشتر از متن، شیفته لحن امام موسی صدرم توی گفت و گو هاشون. لطافت و احترامی که  توی صحبت امام با زن ها و درباره زن هست و اون چیزهایی که از روش و رفتار  امام موسی صدر با خونواده و زن های دیگه خوندم و شنیدم باعث میشه حرف هاشون دلنشین و پذیرفتنی باشه. یادم نمی ره که توی هفت روایت خصوصی، زنی از دوست های خونوادگی امام بهشون گفته بود نگرانتونم و امام پرسیده بودن ما باید چی کار کنیم که شما زن ها نگران نباشید؟
بخش دیگه کتاب درباره دانشجو هست. این بخش رو هم خیلی دوست دارم. نگاهی که امام موسی به دانشجو ها دارن رو دوست دارم من هم نسبت به هم کلاسی ها و هم دانشگاهی هام داشته باشم، اینکه دانشجو کمونیست، لیبرال یا وابسته به فلان حزب و بهمان گروه نیست؛ دانشجو  دلسوز جامعه شه و توی هر گروه و دسته ای دنبال خیر جامعه خودش می گرده.
مثل بقیه کتاب های امام موسی صدر این کتاب هم جمع آوری شده سخنرانی ها و مصاحبه های امام موسی صدره و طبیعتا پیوستگی محتوایی نداره. پیشنهادم اینه که هر سخنرانی و مصاحبه رو جدا بخونید و تحلیل کنید.
پ. ن:این یادداشت رو توی حرم امام رضا نوشتم، جایی از عالم که با خودم خیلی در صلحم:)
پ. ن:خدا یک همتی به من بده که بشینم از این کتاب بریده در بیارم و توی بهخوان بگذارم