یادداشت آسمان احمدی

                زمانی که این کتاب را میخواندم همزمان شد با فصل امتحانات و طبیعتا مدتی از مطالعه کتاب دور شدم،اما انقدر تعلیق پرکششی داشت که این مدت خواب و خیال از من گرفته بود تا ادامه‌اش دهم،و زمانی خواندش را از سر گرفتم، انگار نه انگار که مدت تقریبا طولانی از کتاب دور بودم، گویا روح کتاب ، اصل داستان درون من بود، گویا من شخصیت اصلی داستان بودم که چشم باز کردم میان ماجرا.
مثل خوابی پر ماجرا که علی‌رغم استرس‌هایش لذت بخش است.