یادداشت امیررضا سعیدی‌نجات
1402/10/8
4.0
77
بسم الله
شما خیال کن که آلبوم خاطرات قدیمی را مقابلت بگذاری و شروع کنی ورق زدن... ببینی و در دل خاطرات و تصاویر قدیمی، غرق شوی... آنقدر که دیگر آن تصاویر، فقط یک تصویر ساده نباشند، فریم‌های فیلمی را تشکیل دهند که کارگردان و نویسنده و شخصیت اولش خودت هستی...
آداب کتابخواری، برای کتاب‌خوان ها ولو اینکه حرفه‌ای نباشند، دقیقاً همین گونه است. بعید است کسی کتاب‌خوان باشد و حداقل با پنجاه درصد این کتاب حس همزاد پنداری نداشته باشد.
اگر کتاب‌خوان نیستید شاید این کتاب خسته‌تان کند... مثل کسی که آلبوم عکس های فردی ناشناس را دست گرفته و نگاه می‌کند. شاید بعضی تصاویر برایش جالب به نظر برسد، اما توفیر دارد که آلبوم، گذشته خودت را یادآوری کند یا شخصی که اصلاً نمی‌شناسی اش و ندیدی اش...
پس این کتاب را برای خاطره بازی هم که شده بخوانید...
پ.ن: یعنی می‌شود روزی برسد که من هم مثل صاحب تصویر روی جلد، پس از سال‌ها زندگی با کتاب‌ها، عکس خانوادگی با آن‌ها بگیرم و با همان‌ها به زندگی‌ام افتخار کنم؟
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.