یادداشت محمد کاملان

                هدف این کتاب خنداندن بود که نخنداند. نه اینکه دل و دماغ خندیدن نداشته باشم، نه، این کتاب واقعاً مطلب خنده‌داری نداشت.
نویسنده کتاب‌های تاریخ صد سال گذشته را باز کرده و تمامی شخصیت‌های بزرگ را با کاراکترهای خیالی داستان خودش نسبت داده. نسبتی که ممکن است در چند صفحه اول کتاب بامزه به نظر برسد اما در ادامه تنها تکرار می شود.

این کتاب را به دو دلیل خواندم:

اول: پیشکش سخاوتمندانه کتاب توسط فیدیبو
دوم: نثر قدیمی کتاب که به نظرم جالب بود.