یادداشت محدثه محمدزاد

        هو الحکیم.

"برعکس شما، حافظ! من معتقدم درکل
هی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد"
چه بیت درخشانی‌ست! ملاحت و ظرافت را با هم دارد. 
راستش فریب این بیت را خوردم.. 

شعرهای کتاب، یک‌دست نیستند و تعداد ابیات درخشان کتاب -مانند بیت بالا- هم کم است به‌نظرم.
نشمردم اما گمان می‌کنم بیش‌تر شعرها به زبان گفتاری سروده شده و به‌شکل شکسته هم نوشته شده‌اند.
طنز اشعار در حد لب‌خند است؛ آن هم نه لب‌خندهای پیوسته که بریده‌بریده!
مسائل اجتماعی (و سیاسی) در شعرها مطرح شده اما نه به آن‌گونه که بگویم با شعر انتقادی مواجه ایم.

(البته شاید توقع من از طنز و از انتقاد، توقع واقع‌بینانه‌ای نیست.)

اگر شعر طنز درجه‌ی یک (از معاصرها) می‌شناسید، ممنون می‌شوم معرفی بفرمایید. :)