یادداشت سیدحمیدرضا قادری

        به نام خدا
چرا این کتاب را باید بخوانم؟
۱. کتاب را یک داستان‌نویس نوشته؛ پس حداقل‌هایی از نوشتنِ خوب را رعایت کرده و حتی می‌تواند برای مشتاقان نوشتن از زندگی خود و یا شرح حدیث نفس، آموزشی باشد.
۲. در حوزه کتاب‌های تحول - اگر بشود چنین ژانری قائل بود با ویژگی مشترک انسان خسته‌ای که در پی تلخی‌ها در نهایت به کامروایی در سطح جامعه یا یک حوزه کاری یا نزد خانواده دست پیدا می‌کند - در ایران کتاب کمیابی است.
۳. به دلیل ابتلای بسیاری به اعتیاد، خواندن مکرر چنین کتاب‌هایی کارکرد سالم اجتماعی دارد.
۴. کتاب با شرح خودکشی نویسنده شروع شده و با رستگاری معنوی و مادی وی تمام می‌شود و این آغاز و پایان متضاد برای جامعه امروز که زیر بمباران نومیدی، تنبلی، پوچ‌اندیشی است، در مضمون و موضوع، دلپذیر و لازم است.

برای چه کسانی مناسب است؟
همگی افراد بالای ۱۸ سال

آیا چیزی در کتاب بود که آزاردهنده باشد؟
کتاب در صفحات پایانی، حدود ۳۰ صفحه، از ریتم و کشش می‌افتد. می‌توانست کوتاه‌تر باشد.
ضمناً در بیان راه‌های پزشکی ترک اعتیاد هم دقیق نیست و کفه ترازو به سمت سواستفاده‌های برخی پزشکان سنگینی می‌کند.

خواندنش را به شدت به همگی توصیه می‌کنم.