بخش های از کتاب را آنقدر دوست داشتم که زیرش خط کشیدم و حاشیه اش یادداشت نوشتم. 

اما کتاب یک ایراد محتوایی دارد و یک ایراد فنی:

از نظر محتوایی با توجه به وجود دستور عمل های عرفانی، به نظر می رسه این کتاب برای عموم مردم مناسب نباشه! 

و از نظر فنی اگرچه نویسنده تلاش کرده شبه رمان بنویسد اما اصلا موفق نبوده. برخی روایت ها اضافی است. همچنین در صفحات آخر خالی بودن دست نویسنده کاملا مشخص است. 

کتاب نخل و نارنج که مثل این کتاب به زندگانی یک عالم دینی می پردازد، هوشمندانه تر و بهتر نوشته شده است.

اما خب در کل من پشیمون نشدم از خوندنش.