معرفی یکی از دوستان باعث شد برم سراغ این کتاب و وقتی دیدم نویسنده یه زن فلسطینیه و کتاب در مورد ماجراجویی‌ها و سفرهای یه دختر عربه مشتاق شدم بخونمش. 
قبلا  هم گفتم که خیلی دوست دارم داستان‌هایی از ملل مختلف جهان بخونم و به نظرم اومد این کتاب گزینهٔ خوبی برای گشت و گذار تو فضای ملت‌های عرب باشه. 

اوایل کتاب بد نبود، هر چند که خیلی جذاب هم نبود. همینطور که گذشت بی‌مزه‌تر و بی‌مزه‌تر شد، مخصوصا با شروع مسافرت‌های دختر ماجراجوی قصه، یعنی قمر. 
کلا انگار هیچ طرح داستان مشخصی وجود نداشت و صرفا یه سری اتفاق بودن که پشت هم رخ می‌دادن و هیچ گره خاصی وجود نداشت. واقعا دیگه حس ادامه دادنش رو نداشتم و اگر تشویق دوستان نبود رهاش می‌کردم. 

از حدود ۳۰-۴۰ درصد داستان یه مقدار جذاب‌تر شد و در نهایت ماجرایی پیش اومد که واقعا دلم می‌خواست بدونم تهش چی میشه و سر همین این ۶۰ درصد رو تو زمانی به مراتب کمتر از اون ۴۰ درصد اولیه خوندم. 

قابل حدس زدن هست که وقتی قصه در مورد یه دختر ماجراجو باشه با بحث محدودیت‌های مختلف پیش پای جنس مونث طرف باشیم. کتاب کلا اون اولا نگاه‌های سنتی به زن رو با مطرح کردن یه جامعهٔ به شدت بسته و عقب‌افتاده نقد می‌کنه، مثلا حجاب داشتن زن‌ها هم یکی از همین نگاه‌های سنتیه. 
ولی خب بقیهٔ جامعه‌شون (که شامل کشورهای متعدد و متنوع می‌شد) خیلی با این روستا فرق داشتن. تا جایی که یادمه فقط یه گزینه بود که می‌تونم بگم محدودیت توچشمی محسوب می‌شد و در مجموع نسبت به یه سری کتاب‌های دیگه‌ای که خوندم وضع خانم‌ها اونقدرا هم تو این کتاب بد نبود :)

در نهایت اینکه انتظار داشتم کتابش یه مقدار عربی‌تر باشه... نمی‌دونم... شاید نزدیکی فکر و زندگی ما به فرهنگ عربی باعث شد من به نشانه‌های این فرهنگ تو کتاب درست توجه نکنم ولی کلا این کتاب غیر از اسامی و مکان‌ها اونقدرا حس فرهنگ عربی بهم نمی‌داد... 

تو معرفی نشر اطراف برای این کتاب این جمله رو نوشته: «سفر به سرزمین‌های غریب یک فانتزی شرقی شبیه قصه‌های سندباد و علی‌باباست»
به نظرم این اصلا معرفی درستی نیست. تو این داستان حتی یه عنصر فانتزی هم وجود نداره و تمام اتفاقات کاملا رئال و واقعی هستن، برخلاف قصه‌های سندباد و علی‌بابا... نمی‌دونم چرا اینقدر بین ما ایرانی‌ها این واژهٔ فانتزی اشتباه استفاده می‌شه 🙄

کلا هم اون چیزی که من خیلی دوست دارم خوندن از افسانه‌های ملت‌های عربه، دلم یه کتابی می‌خواد که این افسانه‌ها رو در قالب یه داستان قوی آورده باشه، یه چیزی تو مایه‌های مجموعهٔ شب زمستانی که افسانه‌های روسی رو هنرمندانه با اتفاقات واقعی تاریخی مخلوط کرده بود... اگه کسی همچین کتابی می‌شناسه بگه!