یادداشت محمّد صالحی بابادی

                این کتاب دربارهٔ روزمرگی‌های یه خانم خانه‌داره که احساس کمبودهایی توی زندگیش بهش دست داده و از طرف دیگه، یه همسایهٔ جدید هم توی زندگیشون وارد شده که باعث ماجراهایی می‌شن.
روند آرومی داشت. متنش روون بود و ساده و صمیمی. با خوندش این‌طور حس کردم که حتی از خاطره‌های روزمرهٔ یه آدم عادی هم می‌شه داستان نوشت.
توی بعضی از جاهای کتاب، اشاره‌هایی به کمونیسم شده و بعضی جملاتی که شاید محتواهای فمینیستی ازشون برداشت بشه. دیدم که حتی مقاله نوشته شده دربارهٔ فمینیسم توی این کتاب؛ ولی خب من تا الآن اون مقاله رو مطالعه نکرده‌م. شاید بعداً فرصتی پیش بیاد و مطالعه کنم.
یه مشکل توی مطالعهٔ کتاب داشتم و اون همین بود که کلمات ارمنی توی کتاب رو متوجه نمی‌شدم؛ چون خونوادهٔ اصلی این داستان و بعضی از آشناهاشون، ارمنی هستن.