یادداشت

                بهترین کاری که این روزا میشه انجام داد، پناه بردن به کلماته.
کنج خلوتی باید پیدا کنی، فنجون قهوه‌ای کنار دستت بذاری، لای کتابی رو باز کنی و بی‌خیال از همه‌چی وارد دنیایی جدید شوی.

این چند روز که داشتم "آداب کتاب‌خواری" از احسان رضایی رو می‌خوندم و روایت‌هاش رو جرعه جرعه می‌نوشیدم،
به این فکر کردم که بعضی وقتا اشتغالات روزمره چقدر ما رو از لذت بردن از کاغذ و کلمه دور می‌کنه.

هر کتابی برای خودش یک دنیای شگفت‌انگیزه.

آداب کتاب‌خواری یه تلاش کوتاهی میکنه برای سرک کشیدن به این دنیای عجیب و دوست‌داشتنی.

من روایت‌هاش رو دوست داشتم :)