یادداشت سعید بیگی

        زبان روایت و نثر کتاب خوب و خوشخوان است و ویراستاری هم خوب است.

داستان روند یکسانی ندارد و اوایل کُند پیش می‌رود و بعد کمی هیجان به آن اضافه شده و تندتر می‌شود و در یک چهارم پایانی کتاب، روایت شتاب می‌گیرد و شیرین تمام می‌شود.

موضوع انتخابی، تکراری است و بارها عشق یک پسر و دختر جوان را که مذهب یا دین و اعتقادات متفاوت آنها، مانع وصال‌شان است؛ دیده و خوانده‌ایم، اما این ماجرا با آنها تفاوت‌هایی دارد.

به نظرم با وجود تازگی و زیباییِ دیدِ نویسنده و روایت موضوع، سرعت بیان و روایتِ داستانِ این کتاب، درخشان نبود و از آنی که تصور می‌کردم، ضعیف‌تر بود.

یک خانم مسیحی که فرزند ندارد؛ به خانۀ همسایۀ مسلمانش می‌رود و در پختن شُلّه‌زردِ نذریِ اربعین کمک می‌کند و با راهنمایی خانم صاحب‌خانه که صاحبِ نذری هم هست؛ از معصومین علیهم‌السلام می‌خواهد، برای فرزنددار شدنش دعا کنند.

سال بعد به حاجتش می‌رسد و قنداقۀ پسری ـ روبیک ـ را در آغوش دارد و از همان زمان تولد تا سال‌ها بعد از آن، همواره او را به سر دیگ نذری می‌آورد و روبیک بزرگتر که می‌شود در توزیع نذری کمک می‌کند. 

و اما روبیک جوان، عاشق دختر همسایۀ مسلمان می‌شود؛ ولی به جهت اختلاف مذهب ... .

نکته: گرچه به برخی دغدغه‌های جوانان امروز، نسبت به دین و علت دین‌گریزشدن آنها اشاره شده است، اما این کتاب نگاهی سطحی به این موضوع مهم و اساسیِ گریبان‌گیر جوانان دارد و باید نگاهی دقیق‌تر و عمیق‌تر، بدین دغدغه‌های جوانان داشت و البته نویسنده هم ادعای بررسی عمیق این مسائل را در این داستان ندارد.

اما به قول دوستی؛ همین مطرح‌کردن درست و مناسب این موضوع؛ یعنی پذیرش اینکه چنین مسئله‌ای وجود دارد، خود قدمی روبه‌جلو محسوب می‌شود. 

و قطعا بعد از پذیرش مسئله، می‌توان در پی راه حل‌ها و شیوه‌های برطرف‌کردن این مسائل و پاسخ‌گویی منطقی و درست به جوانان بود.

وگرنه با انکار و بستن چشم به روی این مسائل، اساسا روش درستی را برای روبرو شدن با این مسائل و تلاش برای حل آنها انتخاب نکرده‌ایم.

و دیگر اینکه؛ باید در این موارد ایجابی برخورد کرد نه سلبی و نگاه و برخورد مثبت سازنده است و نگاه و برخورد منفی ویران‌کنندۀ ایمان، شخصیت و دین و دنیای جوان امروزی!

و البته باید از افراد مطلع روحانی و غیرروحانی مرد و زن، که هم اطلاعات لازم را داشته باشند و هم علاقه‌مند به کمک به جوانان باشند، برای گذر از این بحران دشوار بهره جُست تا از روش‌های درست و متکی به جذب استفاده کنند نه تلاش برای دفع آنکه چون ما نمی‌اندیشد!