یادداشت پاکنیا
1402/11/27
4.2
77
هستی، دختری با رفتار پسرانه و مشکلاتی که با پدر دارد؛ و شروع جنگی که همه دلخوشیهای کوچک هستی را میگیرد... گذشته از بعضی نکات ریز که به عنوان زن و مادر نپسندیدم، ولی به عنوان خواننده، رمانی بود که از خواندن آن لذت میبردم تا اینکه به صفحات پایانی آن رسیدم، جایی که سرو کله پدر پیدا شد و برخلاف شخصیتی که تا لحظه آخر از او دیده بودیم، یک گوشه نشست و از «پقی» گفت که دختر همسایه وقتی او کوچک بوده کرده و از این ترس او اینی شده که حالا هست. چیزی که در زندگی هر کودکی شاید بارها اتفاق میافتد، ولی...
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.