داستان داستان معمولی است. و شاید اگر کس دیگری نوشته بود بر میزان ابتذال آن افزوده می‌شد. داستان قصه عشق معمولی را روایت می‌کند که شاید همه جا اتفاق بیافتد و هیچ چیز آن خاص و ویژه نیست. اتفاقا تولستوی هم همین را می‌خواهد. عشقی که ساده به وجود می‌آید و ساده می‌ماند و ساده می‌بالد.

اما دو عامل اثر را از سطح آثار سخیف جدا می‌کند: یکی تلاش جذاب تولستوی در عادی سازی رابطه که نهایتا هر تکه از آن را براي زوج‌ها، علی‌الخصوص زوج‌های جوان، ملموس می‌کند و دوم پیرایش ساده داستان که که لمس آن را براي مخاطب عام آسان می‌کند.
خواندن این اثر را به زوج‌های جوان پیشنهاد می‌کنم شاید از بسیاری از آثار زرد بازار آموزنده‌تر باشد.