فن گرل برای من یه رمان معمولی بود.
نکته قشنگش دنیایی بود که کت داخلش زندگی میکرد. در واقع کتاب فن گرل حال و هوایِ طرفداری داره و از حسی میگه که اکثر نوجوون ها تجربه اش میکنن.

و اما نقد من به فن فیکشن هایی هست که کت مینوشت؛ چون با خوندنشون کاملا به یاد هری پاتر می افتادم. در طراحیِ داستانِ ((ادامه بده))  هیچ خلاقیتی ندیدم و این واقعا اذیت کننده بود.
علاوه بر این کند پیش میرفت و بعضی جاها خیلی خسته کننده میشد.
ترجمه کتاب هم نسبتا خوب بود.