یادداشت علی حاجیلو

        ارمیا داستان رزمنده‌ای است از طبقه مرفه که با ورود به جبهه و تحت تاثیر مصطفی زندگی‌اش عوض می‌شود. ارمیا قصه‌ی رفاقتی شمس و مولانا گونه است. داستان خطی ساده‌ای دارد و غرق در توصیفات زیباست. البته اگر امیرخانی نخوانده‌اید بدانید که شاید در قیاس با بعضی از کارهای دیگر او ضعیف‌تر باشد. اما خواندنش خالی از لطف نیست.
اما چرا ارمیا؟
ارمیا پیامبری از بنی‌اسرائیل است که طبق نظر برخی از مفسران  همان پیامبری است که می‌میرد و صد سال بعد زنده می‌شود.
امیرخانی نیز اینجا ارمیا را می‌کشد تا در بی وتن دوباره زنده‌اش کند.