یادداشت

        «هواتو دارم» توقعم را از کتاب های همسران شهدا خیلی بالا برد.
مگر نه اینکه ویژگی یک کتاب خوب، آموزنده و سرگرم کننده بودن است اما هواتو دارم چیزی فراتر از این هاست.. هواتو دارم از بطن یک زندگی معمولی مثل همه‌ی ما زاده شده اما تفاوت اصلی این زندگی کاملاً معمولی اعتماد به خدا و ارجحیت رضایت خداست بر هر چیزی، جایگاه ولایت هم در این زندگی مشخص است..هواتو دارم رو بخونید و زندگی کنید.
کتاب پر از عاشقانه های ناب است، عاشقانه هایی حقیقی نه آبکی و الکی.. عاشقانه هایی از جنس دوست داشتنی لطیف و ماندگار.
چقدر این عشق شیرین بود.. عشقی که تهش برسد به اینکه همسر شهید از تمام تعلقات رها شود و هویتش را در«خانم آقا مرتضی» بودن ببیند حتی بعد از شهادت همسرش.
«هواتو دارم» اولین اثری است که از آقای ملاحسنی خوندم با اینکه هر دو کتاب قبلی ایشون رو داشتم، کتاب «یادت باشد» و «کاش برگردی» اما تا الان اصلاً سمتشون نرفته بودم..نمی دونم چرا، ولی بعد از خوندن هواتو دارم در اولین فرصت دو کتاب بعدی ایشون رو مطالعه خواهم کرد‌.
نکته مهم کتاب گمنام بودن روای است با اینکه کتاب از سمت همسر شهید روایت شده است اما نه در کتاب و نه فضای مجازی اسم و عکسی از ایشان وجود ندارد، حتی زمانی که برای وداع با همسرشان در معراج هستند هیچ دوربینی نتوانسته چهره ایشان را ثبت کند.. آفرین و دستمریزاد مطمئنا اجر و پاداش این گمنامی محفوظ خواهد بود..به نظرم خیلی زود این کتاب هم مانند کتاب «سلام بر ابراهیم» الگوی بسیار خوبی برای جوانان ما خواهد شد.
نکته دیگر کتاب استفاده از QR کد ها بود که باعث غوطه ور شدن مخاطب در کتاب می شد اما متاسفانه بخشی از QR کد ها موجود نبود.

پ.ن؛ به نظرم این کتاب رو هر سال باید خوند..به این صورت که نکات اخلاقی کتاب رو یادداشت کرد بعد سالی یکبار مجدد کتاب رو مطالعه کنیم و ببینیم تا چه حد موفق به عمل کردن این نکات اخلاقی شدیم.