قشنگترین قسمت کتاب اون بخشی بود که در عزاداری و مدح بزرگمرد، حاج عبدالله والی نوشته بود. اولین تصویر ذهنی من از این مردبزرگ برگرفته از این کتاب بود.
و این جملهش با این محتوا هیچ وقت یادم نمیره:
و آی حاج عبدالله والی، حالا ما زیر علم چه کسی سینه بزنیم؟