یادداشت مهدیه روزبهانی

سرلوحه ها: یادداشت های پراکنده ی سال های 81 تا 84
        قشنگ‌ترین قسمت کتاب اون بخشی بود که در عزاداری و مدح بزرگ‌مرد، حاج عبدالله والی نوشته بود. اولین تصویر ذهنی من از این مردبزرگ برگرفته از این کتاب بود. 
و این جمله‌‌ش با این محتوا هیچ وقت یادم نمی‌ره: 
و آی حاج عبدالله والی، حالا ما زیر علم چه کسی سینه بزنیم؟ 
      

0

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.