یادداشت حسین دهلوی

                سه تا ستاره به‌خاطر هیجان‌انگیز بودن و تعلیق‌های به‌جا.
دو تا ستا‌ره هم نمی‌دهم به‌خاطر استفاده‌ی بیش از حد از یک اسلوب، جملات تکراری (همیشه قهرمان داستان، بار اول نمی‌شنید که طرفش چه می‌گوید و آن بنده‌خدا باید دوباره حرفش را تکرار می‌کرد! بی دلیل!) و پایان‌بندی ضعیف و نامعلوم (شبیه یکی دو کتاب دیگری که از ایشان خوانده‌ام)