یادداشت سارا مستغاثی

                به بهانه ی برنامه ی یک باشگاه کتاب خوانی خواندمش و احتمالا اگر به خودم بود سراغش نمی رفتم. ولی خیلی خوش خوان و روان بود وسریع بیست صفحه ای که سهم هرروز بود، تمام می شد.
فقط یک مشکلی که داشت این که سر فصل بندی کتاب هیچ تلاشی نکرده بودند و انگار یک سیری پست های اینستاگرام را پشت سر هم چاپ کرده اند.

پی نوشت: جذابیت و خوش خوانی کتاب مربوط به تجربه های خاص نویسنده برای زندگی در لوزان بودند و سفرنامه های پاریس و برلین و ... ِ آخر کتاب نکته ی جدیدی نداشتند.