یادداشتی کوتاه بر کتاب ( جمشید خان عمویم، که باد همیشه او را با خود می برد)
کتابی جذاب، دوست داشتنی، بی تکلف، قصه گو و سرگرم کننده... 
بختیارعلی نویسنده کتاب در داستانی ساده و روان می خواهد بگوید اگر عمق نداشته باشی، اگر سبک باشی (سبک به لحاظ معنا و محتوا) باد تورا خواهد برد. با باد می روی و با باد می آیی، حزب باد خواهی بود. 
جمشیدخان سرگردان است. خط فکری ثابتی ندارد و هر بار به سمتی می رود و مسیر خود را تغییر می دهد. 
جمشیدخان نماد کسانی است که نه سئوال می کنند نه فکر می کنند. نماد کسانی است که هویت ندارند و از تاریخ عبرت نمی گیرند، بلکه آن را تجربه می کنند.