سلام آقای ساحوری!
حال و احوالتان در آن طرف چه‌طور است؟! بعید می‌دانم سرِحال باشید؛ چرا که حال غزه این روزها خوب نیست...
حتماً اخبار خوب و بد این ایام را دنبال کرده‌اید. غزه آب ندارد.. غذا ندارد.. دارو و مایحتاج ندارد...
آن موقعی که درمیان ماها نفس می‌کشیدید، هرموقع که اوضاع غزه متلاطم می‌شد، دل شما هم مثل سیر و سرکه می‌جوشید و در تلاطم بودید. الان هم به یقین همین‌گونه‌اید. شاید اصلا به فلسطین رفته‌اید و بدون محدودیتِ تن در حال مبارزه‌اید!
نمی‌دانم.. اما این را می‌دانم که حال ما هم این روزها خوب نیست. برای تسکین خودم -شاید هم تسکین شما- بر سر مزارتان آمد‌ه‌ام. آمد‌ه‌ام که بگویم دستان امثال ماها بسته است؛ شمایی که مبسوط الیدید دستی بجنبانید...

راستی از همسرتان آلاء و غسان حیدر چه‌خبر؟ شنیده‌ام که به‌تازگی به میهنشان فلسطین بازگشته‌اند. آقای جعفری نوشته‌بود که اسرائیل خانه‌شان را زده‌است اما خدارو شکر هنوز سالمند. در میان این جنگ و خون و آوارگی برایشان دعا کنید که خدا حفظشان کند. دعا کنید برای همه آلاء‌ها و غسان‌حیدرها که این روزها در برزخ مرگ و زندگی روزگار می‌گذرانند. 


پ.ن۱: ما هم دعا کنیم برای همه مبارزین و مردم مظلوم غزه 🇵🇸
پ.ن۲: این عریضه بهتر بود که در قالب پست منتشر شود و نه یادداشت کتاب. عذرخواهی می‌کنم اما چون در بهخوان دسترسی بلاگر ندارم، مجبورم به این صورت بنویسم.
*یاعلی