یادداشت رضا یحیی پور

        بعد دیدن فیلم ۲۳ نفر  این کتاب نظر من رو تو کتابخونه به خودش جلب کرد.
۲۳ نفر نوجوان که با نوجوون‌های زمان من و الان فرق می‌کردند. تو اسارت صدام. بعضی جاهاش واقعا شبیه افسانه می‌مونه و اگر درک مستقیمی از اون ادم‌ها نداشتم، شاید نمی‌پذیرفتم‌شون. ولی خب نمیشه کتمان‌شون کرد.
پیشنهاد می‌کنم مطالعه کنید کتاب رو

پ.ن لیبرال‌ها از ما می‌خوان که به بچه‌مون هیچ عقیده‌ای آموزش ندیم. اصطلاحا پرورش، تربیت نکنیم. این‌ها رو سلب آزادی کودک می‌دونند. بعد می‌بینی نوجوون ۱۵، ۱۶ ساله زیر ضربه کابل بعثی‌ها تو اسارت، اعتصاب غذا می‌کنه که ازش استفاده تبلیغاتی نشه ضد کشورش.

واقعیت اینه که حالا یا به خواست اونا یا جبر زمانه، نوجوون‌های ما با اون دوران فرق می‌کنند. البته الان هم نوجوون‌های عاشورایی داریم 😏

شاید جمله آخر رو بعدا حذف کردم 😮‍💨