کتاب داستانی است از ماجراجویی های جذاب و خواندنی شوالیه ی زره پوشی که وجود نداشت!!  از نظر من کالوینو در این کتاب بیش از همه جنگ را به تمسخر می گیرد و به تعبیری آن را در نهایت نیمی قصابی  و نیمی پیش آمد های روزمره قلمداد میکند.کتاب زیبایی بود و کنایه هایی که در قسمت های مختلف داستان به کار رفته بود به جذابیت و ارزش کار افزوده  بود
***
احساسِ داشتن یک دشمن در پیش رو و یک دوست در کنار خود ، احساس گرم و لذت بخشی است 
***
هیچ صفحه ای ارزشمند نیست مگر اینکه وقتی برگردانده می شود،پشت آن زندگی در جریان باشد و به نحو جدا ناپذیری همه ی صفحه های کتاب را به هم 
پیوند دهد.قلم را همان لذتی به پرواز در می آورد که ما را به دویدن روی جاده ها وا می دارد.با پایان گرفتن یک فصل ،آدم نمیداند قلم چه ماجرای دیگری را می خواهد تعریف کند
***
اگر کسی وجود داشته باشد که باید به حالش دل سوزاند ، عاشقی است که هرگز طعم بوسه های معشوقه را نچشیده و به خاطر آن اه می کشد و هزاران بار ترحم انگیزتر از او ، عاشق بی نوایی است که فقط لحظاتی چند طعم این بوسه ها را چشیده و بعد برای همیشه از ان محروم مانده است