بسيار خوشخوان و جذاب است.  از معدود كتابهايي كه در يك نوبت خواندم و تمامش كردم. 
اما مشكل من با كتاب، تقليل گرايي وضعيت دانشجوي ايراني مقطع دكتري به بحثهاي خوابگاهي است.  همين تقليل گرايي، كتاب را به يك انيميشن جذاب و مفرح تقليل داده است. 
مثلا چرا راوي هيچ كجاي خاطرات خودش تحت تاثير ديگران قرار نميگيرد و درسي نميگيرد؟
شعار كتاب اين است: ما خيلي با حاليم. 
و مشكل من با همين شعار است.