یادداشت محمدرضا سمیعی

        خلاقانه ای خون آلود بود که مرگ درش از شخصیتی به شخصیتی دیگه می‌رفت فارغ از جان دار یا بی جان بودن، روح یا انسان یا حیوان بودن 
این حجم از تخیل در این میزان از پیچیدگی و شخصیت پردازی واقعا نیاز به حداقل دو بار خوانش و اندیشه کردن عمیق داره.
خون خورده و خون آلودی این کتاب 
چه می کند با ذهن ما