یادداشت ماهنامه‌ی شهر کتاب

                مشهور است کارور به نوشتن داستان معتاد بوده، خوش به حال ما! پافشاری‌اش بر ایجاز و کوتاهی هم آن‌جور که خودش گفته به این دلیل است که یک داستان کوتاه را می‌شود در یک نشست نوشت و خواند. و آن‌طور که از زندگی‌نامه‌اش برمی‌آید، همه‌ی این‌ها دلیلی نداشته جز این‌که کارگر بوده و زمان زیادی برای نوشتن نداشته. بن‌مایه‌ی اغلب داستان‌هایش از زندگی‌های کارگری، روابط انسان‌های معمولی، درگیری با اعتیاد و دوره‌های بازپروری است. یک قول مشهور دیگر درباره‌ی داستان‌های کارور و نصیحت تأثیرگذار گوردون‌لیش، ویراستارش، درباره‌ی استفاده‌ی حداکثر ۵ کلمه در یک جمله است. اگر همه‌ی این حرف‌ها راضی‌تان نکرده تا بروید و این مجموعه را با ترجمه‌ی خوب فرزانه طاهری بخوانید، به واقع‌گرایی کثیفی که داستان‌های کارور با جذاب می‌کند بیندیشید. 


ماه‌نامه‌ی شهر کتاب، شماره‌ی هشتم، سال ۱۳۹۵.