درصد فلاکتی که نویسنده از جامعه ی مورد نظرش به تصویر می کشد، به قدری است که هر کسی ترجیح میدهد، در سرزمین های کپرنشینِ بدون آب زندگی کند اما به هزارمایلی این جوامع نزدیک نشود
داستان این کتاب، قهرمانانش افراد بی عرضه اند که جملات قصار و فلسفی از لبانشان می تراود
جالب است که این قهرمان ها حاصل خانواده های متلاشی شده اند
بماند در دفتر خاطراتم:
خواندن ریگ روان بسی لذت بخش بود
به خاطر خنده دارِ وحشت آفرین بودنش
ریگ روان را بیشتر از جزء از کل دوست داشتم
به انتخاب پیمان خاکسار برای ترجمه کتاب ها، اطمینان دارم

از کتاب:
یادته مورل توی کتابش از قول #ویتگنشتاین نوشته اگر کسی رو توی اتاقی قرار بدن که درش قفل نیست ولی رو به داخل باز میشه، تا وقتی درک نکنه که به جای هل دادن باید در رو بِکِشه، عملا زندانی به حساب می آد؟