یادداشت ملیکا نفیسی نیا

                کتاب‌های آقای معروفی رو گاهی دوست دارم و گاهی ندارم. احساسات و وقایعی که خلی شفاف و قابل لمس بیان می‌شن و جادویی که کتاب ناگزیر به خواننده منتقل می‌کنه برام دوست داشتنی و لذت‌بخشه ولی قهرمان‌های داستان که به شدت مورد ظلم ‌هستند ( مثل حسینا و نوشا)  اذیتم می‌کنه. انگار نویسنده داره بهت دیکته می‌کنه که کی رو دوست داشته باش کی رو نه و پیش از اینکه تو کتاب رو بخونی برای خط فکریت تصمیم‌هارو گرفته. در کل قلم نویسنده زیباست و کتابیه که یک بار یا حتی بیشتر ارزش خوندن داره.