یادداشت عطیه عیار

                مجموعه شش داستان کوتاه از زبان یا درباره ۶ زن متفاوت.
لحن داستان‌ها متفاوت از همه. بعضی سرخوش، بعضی سیاه، بعضی ملس،...
ناهید طباطبایی خیلی قشنگ زنانه می‌نویسه. از عمق جان حس می‌کنی اون زنانگی رو.
داستان "بانو و جوانی خویش" رو دوست داشتم چون شاید دل آدم خنک می‌شد اما "موسم گل" به نظرن بهترینش بود. شاید از نظر اصول داستانی می‌شد بهش ایراد گرفت ولی حرفی که توش زده بود خیلی قشنگ بود.