زبان ساده و روان شاه آبادی را دوست دارم.توصیفات و نزدیکی به شخصیت های داستان خوب بود.نکته برجسته کتاب اشاره به یاد واقعه تاریخی دردناک و استفاده از آن در فضای داستانی جامعه امروز است.در کتاب کابوس های خنده دار هم همینطور است و نویسنده در انتهای کار ایده‌ی تاریخی داستان را ذکر کرده است.