حال که در کنار این آتش برایتان می‌نگاریم، می‌اندیشیم که ای کاش بیشتر بوسیده بودمتان، ای‌کاش بیشتر در چشمان مبارکتان زل می‌زدم، ای‌کاش بیشتر دست هایتان را می‌بوییدم، ای‌کاش بیشتر باهم چای می‌نوشیدیم.
آدمی به دنیا آمده است برای دوست داشتن و دوست داشته شدن و خوشا من و شما که برای هم می‌مردیم.
